ใกล้กับการติดตั้งโรงแก้วของเทศบาลและพิพิธภัณฑ์สมัยใหม่ ที่มีชื่อเสียงระดับโลก สถานประกอบการทั้งสามแห่งนี้เป็นตัวแทนของฉากศิลปะร่วมสมัยทั้งหมดของแม้ว่าเมืองนี้จะมีมหาวิทยาลัยสองแห่งที่มีคณะศิลปะขนาดใหญ่ก็ตามการแสดงกลุ่ม ของสะท้อนให้เห็นถึงความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับวิกฤตการณ์น้ำในตุรกี เสริมด้วยนิทรรศการเดี่ยวพร้อมกันโดยศิลปิน จากเบอร์ลินที่ “นิทรรศการแรก
ของฉันอยู่ที่เอสกีเชเฮียร์ ในแกลเลอรี
ชั้นสองบนร้านค้า” โกกัลป์กล่าวกับการแสดงของฉันเกี่ยวกับความเศร้าโศกทางนิเวศวิทยา มันไม่ยุติธรรมเลยที่ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับศิลปะ [ในตุรกี] เกิดขึ้นในอิสตันบูล สิ่งสำคัญคือการมองเห็น”การแสดงของ ใช้ธีมคล้ายกับงาน นำเสนอมุมมองที่ไม่ท้อถอยเกี่ยวกับภัยแล้งในอนาโตเลียกลาง ซึ่งทำให้ทะเลสาบในภูมิภาคสูญเสียน้ำถึงสองในสาม ด้วยการติดตั้งไซยาโนไทป์ของ ภาพตัดปะของภาพหน้าจอ
และการถ่ายภาพทะเลสาบและหลุมยุบที่คมชัด
จึงเป็นห้องตื่นตระหนกทางนิเวศวิทยาของอนาโตเลียพ่อค้าหญิงที่ไม่ได้รับการยอมรับสร้างฉากศิลปะฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 20 ได้อย่างไรการชื่นชมอย่างเปิดเผยต่อตลาดศิลปะเป็นข้อห้ามในพิพิธภัณฑ์มาโดยตลอด แต่นั่นไม่ได้หยุดสถาบันต่างๆ ทั่วโลกไม่ให้จัดแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับผู้ค้าที่ช่วยหล่อหลอมศิลปะสมัยใหม่ พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ได้แสดงเกี่ยวกับ ย้อนกลับไปในยุค 70; พิพิธภัณฑ์ศิลปะฟิลา
เดลเฟียได้กล่าวถึง ได้ยกย่อง ด้วยการสำรวจ
เมื่อมองดูผู้ค้าที่นับถือเหล่านี้ซึ่งส่งเสริมอิมเพรสชันนิสต์และนักนิยมสมัยใหม่หลังจากพวกเขา ภาพบางอย่างก็ปรากฏออกมา: นักขายภาพเป็นชายผิวขาวที่มีฐานะดีที่สุภาพอ่อนโยน คิดล่วงหน้า และใช้เงินเก่งทั้งหมดนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมตัวแทนจำหน่ายชาวฝรั่งเศสถึง ไม่เข้าร่วมตำแหน่งของพวกเขา เธอเป็นผู้หญิงชาวยิวชนชั้นกลางที่ไม่เคยพยายามทำตัวกลมกลืนกับคนอย่างซึ่งเธอเกลียดชังอย่างเปิดเผย เธอ
มักจะแสดงงานศิลปะที่ขายไม่ได้ซึ่งทำให้เธออยู่ห่าง
จากความหายนะทางการเงินเพียงก้าวเดียว ถึงกระนั้น แกลเลอรีในปารีสของเธอก็เปิดให้ปิกัสโซได้สัมผัสกับผลงานชิ้นแรกของเขา ดิเอโก ริเวรา นิทรรศการครั้งแรกของเขาในเมืองแห่งแสง และศิลปินหญิงอย่างซอนย่า ลูวิตสกา ได้มีโอกาสรับความสนใจจากคนวิจารณ์เป็นครั้งแรกบทความที่เกี่ยวข้องออกแบบเครื่องหมายเครื่องหมายที่ดีที่สุดสำหรับนักออกแบบกราฟิกเหมาะสำหรับภาพสเก็ตช์คุณภาพ
สูงเทคโนโลยีการจดจำใบหน้าเผยให้เห็นภาพวาด
ของมาดอนน่าและเด็กที่วาดโดยราฟาเอลนอกจากนี้ยังอาจอธิบายได้ว่าทำไมจนถึงฤดูร้อนนี้จึงไม่เคยมีการแปลภาษาอังกฤษของที่แปลกประหลาดของ อยู่ในดวงตา และเป็นเรื่องดีที่ในที่สุดหนังสือเล่มนี้ก็มาถึง ซึ่งเป็นเจ้าของแกลเลอรีที่เปิดดำเนินการตั้งแต่ปี 1901 ถึง 1941 เป็นบุคคลสำคัญในช่วงชีวิตของเธอ และเธอก็รู้ดี “ฉันเป็นคนคอแข็ง ชอบห้ามปราม และฉันมีบุคลิกที่เข้าใจยาก” เธอเขียน เป็นการยาก
